Elif GÜLNUR PARMAKSIZ
Babam biz küçükken ölmüştü. Ben biraz hatırlıyordum Onu. Ne de olsa öldüğünde beş yaşındaydım. Ama Nazlı ve Ayşegül hiç hatırlamıyorlar. Nazlı 3 yaşındaydı, Ayşegül ise kundakta bebekti. Maddi durumumuz iyi olduğu için geçim sıkıntısı çekmeden büyüttü annem bizi. Ve evlenmedi de. Ta ki… O melun iblis hayatımıza girene kadar…Nereden aklıma geldiyse, yeni evimizi bir iç
Elif Gülnur was born on December 3rd in Cizre, Türkiye. She began her writing journey at the age of nine with a short story about cats. Although she grew up in various cities due to her father’s profession, she always maintained her use of standard Turkish and the Istanbul accent. Her passion for literature began
Benim de iki elim ve sizinkiler kadar tüm organlarım.Ve belki çoğunuzdan daha iyi çalışıyor aklım.Adım insan sizinkisi gibi.Doğa, sizi gerekli gördüğü gibi görmüş beni de.Bunu inkar edemezsiniz toprağa gömerek beni.Ben bir kadınım.Gün gelir ana olurum,Gün gelir sevgili,Gün olur eş,Gün olur tam yanınızda yürüyen bir destek.Gün olur göğsünde maceraları bir savaşçı.Beni karşınıza alıp almamak size kalmış.Ama
Al yanaktan bir fiske bal,İncir dudaktan büyük bir pay.Özlemiştir şimdi zeytin gözleri yaralı ceylan.Uyu,çabuk uyu da,Alsın kollarına düşte bir an.Uyu,uyu çabuk tatlı adam!
Sanki sen çok mu seviyorsun kağıt fenerleri,Görmediğin akşam parklarının telaşlı hatıralarını...Küçük bir kız çocuğunun ayaklarının altında ezilenEski zaman parklarını sankiÇok mu seviyorsunBir top az yediği dondurmayı anlatıpHala o adaletsizliğe isyan edenO kahküllü kız çocuğunuSanki sen çok mu seviyorsunAralık Yağmur'u...
Onun göklerinde kızıllık arama.Hep gri ve şatafatlıdır gökleri.Aşka aç ruhu gibi dalgalı.Kıvrak vücudu gibi yaralı.Onun saçlarında da bir isyan,Gözlerindeki gibi.O sana hep evet dese de,Biliyorsun ne denli ele-avuca sığmaz.Köklerinde var savaşçılık.Bıçakla kesilmiş gibi bir yanı masumDiğer yanı fettan.Tanırsın boz bulanık nehirlere benzeyen bu kadını.Saklanma yüreğinden.O yalnız sana masum,Yalnız sana uzanmış billur bir kase gibi nazlı.O
İlk girişte yüce dağları karşılar gözlerimi.Yazın yeşil, çoğu zaman karlı.Bembeyaz bir heybet, ufukla karışır gözlerimin önündeSanki dans ederek sarmaş dolaşUhdesine alıverir beni de. Çok sevdim bu şehri.İliklerimde hissettim aidiyetimi uzun süre.Bastığım toprağın bir parçasıydım üzerinde böcekleriyle. Diğer adı aşktı.Dökülür gibi yağardı karDuvaksız gelinlerinin üstüne konfetiymişcesine. Ayaklarımda bir pranga gibi,Ne kadar uzaklaşsam geri çağırırdı.Yaralı şarkılarını dinlerdim
Kirazlar nazlı nazlı titrerken dalında,Ay ışıldar gökte saltanatıylaDoğanın şarkısı çağlar perilerin fısıltılarıyla.Ve bütün aşk melekleri dökülür yeryüzüneBir gece vakti.
Saksısında bir sardunya kadar eski mazimiz.Ahşap basamaklarıyla anneannemin evi.Büyükbabamın rakısını kucaklayıp koştuğum sokaklarVe yine aynı şişeyi sakladığım arka bahçe.Muzurluğum için bir yandan övüldüğümVe yine sövüldüğüm günler...Burnumdaki yasemin kokusu kadar canlı.Muz ağaçlarının arasında kurduğumuz evler,Esmer oyun arkadaşlarımız.Lastik kokulu ayakkabı dükkanında dayım.Babaannemin patlıcan turşularıSaçımdaki eşek arılarını temizleyen büyükbabam.Namaz kılarken Onun üstüne çıkan kuzenlerim...Beni kucaklayan halalarım...Elimizden tutup bizi
Gittiniz siz.Küçük küçük hüzünlerimle kolkola acılarım.Gittiniz siz aniden bir akşamüstü.Huzurlu bir ''Gün Güzeli''olmama izin veripGittiniz gülümseyerek gözlerime.Acılarımı sevdim,Acılarımı okşadım okla vurulmuş gibi. Issız yollarda aradım sizi geceler boyu.Üzerinden defalarca geçilmiş anılarınKalp ağrıtan izlerinde aradım sizi,Bulamadım. Aşk mısralarını,Ayaz kış sabahlarını ısıtsın diyeOnlarca kez okudum.Dudaklarını ekledimOlmadı sesiyle dinledim her birini.Yine de bulamadım. Gittiniz siz.Yıllar boyu sarmaş dolaş
