ÇENGELLİ İĞNE

Ah seni nasıl da küçümsediler çengelli iğne.
Fırlatıp attılar bir köşeye.
Öyle ki;
Ne zaman lazım olsan,
Ya bulunamadın
Ya da arandıkça arandın bulunmadan önce.
Sormadılar ki sana,
Oysa senin de vardı bir masalın kendince.
Küçüktün ama olmadık yerde can kurtarıyordun.
Bazen açık bir yakayı gizliyordun bembeyaz bir göğüste,
Bazen yorganla nevresimi buluşturuyordun.
Bebelerin nazarlıklarında can buluyordun kimi zaman.
Ne çok parçalanan şeyi birleştirdin.
Ne çok işe yaradın.
Söylenmedi işte.
Göze görünmedi yaptıkların.
Kendi halinde bir çengelli iğneydin.
Olmadığın yerde anlaşılıyordu değerin,
Sonrasında unutuluveriyordun yine.
Ah seni nasıl da küçümsediler çengelli iğne.
Fırlatıp attılar bir köşeye.