Bazen yürürsün aynı yerde durduğunun farkında olmadan…
Uçtuğunu,
Koştuğunu,
Zamansızca yol aldığını zannedersin.
Oysa;
Olmaktan korktuğun o yerdedir kalbin.
Bilemezsin.
Ellerin, ayakların ve aklın istemsizce kucaklar geleceğini,
Çırpınırken rüzgarlarda.
Gölgen yıkanır yaşadığın sevdanın anılarıyla,
Dönemezsin.
Kaçamadığın o küçük anıyla dolar yüreğin hiç ummadığın bir an.
Şaşkınlıkla kendine gelirsin.
Sen oradasın.
O andasın.
Bir milim bile uzaklaşmamışsın.
Üzerinden kaç nehir geçtiği hiç önemli değil.
Kilometrelerce uzağa kaçman
Ya da başka kollarda avunman da…
Bir parçam gömülmüş ruhuna mühür gibi.
İşte bak buradasın.
Tam karşımda.