MAHŞERİMDİN

Mahşerimdin, bilirdim.Tüm hayatımı sende sorgulamıştım.Göksel bir varlık gibi inivermiştin dünyamaO çok sevdiğim saran varlığınla... Dünya seninle güvenliydiVe hiç bir deniz senin kadar engin olamazdı.Limon, portakal ağaçlarının altında yürürken,Hep tenin düşerdi aklıma;Taze çiçekler gibi kokan kavruk tenin... Ve gözlerin...Zifiri geceye bomba gibi düşerdi.Karanlığını yırtardı adeta dolunay gibi.Düşlerimse; seninle çoğalırdı.Bedenim yüreğinle can bulurdu.Taze yaprak tadı alırdım öperken

MUTLULUK

Çok mutluydu o gün Gülden... Bütün işleri yolunda gitmişti. Üstüne üstlük harika bir kaç sürpriz bile yaşamıştı. İçinden bir mutluluk taşıyordu.Ne oluyor diye sorup duruyordu kendisine, gülümserken yakalayınca kendisini.Sanki taşı sıksa suyunu çıkartacaktı bugün.Hem başarılı hissediyordu hem de boşvermiş...Dünyanın nimetlerinin bir çoğu önemsizdi bugün gözlerinde... Şu mis gibi kokan portakal çiçeklerinin verdiği mutluluğu hangi pırlanta