SOYLU ŞÖVALYEM

Arzın merkezinde bir adam…
Lal taşı gibi;
Lavdan aydınlık,
Ateşten sıcak,
Bir avuç su gibi ilaç…

Göğsümü göğsünde hapseden aşk;
Kaçtıkça çoğalır,
Yandıkça kucağında harlanır…

Ey benim kaderimin güzel gözlü nişanı!
Ey ömrümün zarif neşesi!
Ruhunun evidir yüreğim.
Gözlerimin aynası.

Soylu şövalyem…
Neresidir evim bilmiyorum,
Yanında değilsem eğer…