Elif GÜLNUR PARMAKSIZ
Benim gökyüzümde senin yağmurların yağıyor.Ay perde perde saltanatıyla iniyor gecelerime.Küçük bir kız çocuğu gibi ürkek bakışlarıyla anlatıyor derdini rüzgar.Belki de hiç değmeyecek bir daha dudaklarımız birbirine.O yüzden iyi dinle ağrılarını. Bilirsin,çok severdim kedileri.Tek sıra halinde yürümezdi Onlar hiç.Hep darmadağın,hep kural tanımazVe böbürlenerek samur kürklerindenEdalı edalı yürürlerdi. Gümüşi pullarının tüm çekiciliğini sergileyen balıklar gibiBir görünür bir
Gölün üzerinde dansettirir ışığını,Çakıltaşları üzerinden dolunay.Yağmurun o şehvani damlalarınıRaksettirir bir ayin gibi her gece... Bir çığ gibi büyür içimde aşkYatağına sığmaz taşar ruhum gibi...Kristal bir duvakmışcasına örterGönlümün mavi heveslerini... Beni her dolunayda sana getirirÜrkek masalı geçmişimin.Söyler şarkısını masum bir çiçek gibiSevdanın o kan kırmızısı sihri. 20.01.2012 04.37
Sen bahar ol küçüğümYemyeşil dallarında büyülü kokularıyla coşanPortakal çiçekleriyle taşsın ağaçlarınKüçük gagalarıyla aşk şarkıları şakıyanRenk renk kuşların sürülerini seyretMis kokulu dağ eteklerine yaslanıpAşık bir kadının gözyaşlarına benzeyenMasum yağmurlarda yürü saatlerceAç ruhunu çiçek bahçelerininAşka davet eden masallarına... Ben kış olurum işte o zamanKar tipilerinde savrulurFırtınalı yağmurlarda büyürümEdepsiz çığlıklarıyla aşkı çağıranSamur kürklü kedileri izlerimBüzüştüğüm çatı altlarındaÇıtırdayan bir
It was published in 2018.
It was published in 2015.
It was published in 2014.
Gemiler denize açıldı limandan martılar eşliğinde.Köpük köpük denizin şarkısıyla coştu gönlü güzeller.Bir de masum meltem rüzgarları ileYaseminler kokularını yollarına vakfettiler.Mendil sallamasa da geride kalanlar.Yürekleri ezildi teker teker.Denize döktükleri kucak dolusu çiçekle özlemlerini gizlediler.Usta ellerde ağladı kemanlar içli içli.Ne yolcular Onların gözyaşlarını gördülerNe de geri döndüler.Pişmanlıklarıyla kalakaldı acı verenler bir akşamüstü.
Söylenenler yalan;Hiç doğmadı bu gün güneş.Çamlar rüzgarda salınıp ferahlatmadı günümü,Kanat çırpmadı kargalar.Boyumca asmalar titreşmedi kalbim gibi.Nar, dalında ağlamadı hayalinle bugün.Ay erken gelmediAkşam sefaları açmadı.Yaseminler küskünken,Güller boynu bükük ağladı.Söylenenler yalan;Bugün renkler çağlamadı.Yavru kuşlar cıvıldamadıKediler paylarını almadı.Bugün aklı başına geldi aşkın.Aldı gitti kendini çoook uzaklara!
Kaldırdım eskileri sandığa.Üzerine naftalin döktüm.Kimi yırtık,kimi lekeli.Baktım bezmiş gönlüm.Eski şarkılar gibi bir anda unuttumNe varsa kullandığım.Fırlatıp attım.Miadları dolmuş.Çok fazla gözyaşıÇok fazla acıBaktım değmezmişYaşadığım mutluluk.Kaldırdım eskileri sandığaÜzerine naftalin döktüm.Bir de nar çiçeğiyleBir sarı gül koydum.
Çokuz vardan az gibi.Yoktan çok gibi biraz.Kusursuz olmamanın dayanılmaz hafifliği;Boş vermişliğin sihrine karışıyor.Ceo iken işi bırakıp çiçekçi olmuş bir kadın.Belli ki;O da Ağustos Böceği’ni seviyor.Bizim sağlam hedeflerimiz var.Ama hırslı değiliz.Bununla övünürüz.İşten önce sevdiklerimize zaman ayırdığımızdan mutsuzluğumuz.Birileri bunu aptallık bellemiş.Doğası arızalı ne de olsa insanın.Yapacak bir şey yok.Hiç kimsenin gözlerini kedimizin patileri kadar beğenmiyoruz.Ve yağmurun sesi,En beğendiğimiz sesten daha güzel gelir
