Camdan bir kule gibi yıkılıverdiğinde gönül,Yer sarsıldı,gök gürledi felaketlerin en büyüğüyle.Benim felaketim senin ekseninden geri döndü.Uğramadı mevsimlerine kışım. Yola çıktın.Yola çıktın mutlu bir seyyah gibi.Bırakıp ardında beniVe bütün anıları öldürüp içinde birer birerYola çıktın çığlıklarına kulaklarını kapatıp. Uçsuz bucaksız acıların uçurumlarına düştü ellerim.Ellerim,ellerinden uzakta küçüldü.Üşüdüler güvercinler gibi gecenin göğsünde. Çok çabuk vazgeçtin sevgilim.Sevgilim diyen sevgilim.Sen
