Benim de feryadım kelimeler olmuştur her zaman.
Elbette onları ezip bükmeden,hırpalamadan kullanmayı tercih ettim.
Ruhumun miskin enstrümanıydılar.
Üzülsünler istemedim.
Parlatıp parlatıp kullandım.
Öfkenin davuluyla horlansınlar istemedim.
Çok iyi bilirdim,
Onlar ki;
Fısıldarken bile yaralı bir panter kadar güçlü,
Mağrur bir kedi gibi asil ve özgür,
Kargalar gibi şamatacı,
Ahu gibi can alıcı…
Onlara işlerini öğretmek bana düşmezdi elbette.
Sadece izin verdim martılar gibi uçup gitmelerine
07.06.2016 04.03